Piotr Abakanowicz (ur. 21 czerwca 1890 r. w Warszawie, zm. 11 czerwca 1948 r. w komunistycznym więzieniu we Wronkach) – podpułkownik lotnictwa polskiego, członek Narodowych Sił Zbrojnych.
Był synem oficera gwardii carskiej. Rodzina pięczętowała się herbem Awdaniec W 1912 r. po ukończeniu Korpusu Kadetów w Petersburgu, rozpoczął służbę w Wołyńskim Pułku Gwardii w stopniu podporucznika. Po wybuchu I wojny światowej wraz z pułkiem walczył na terenie Prus Wschodnich. W sierpniu 1916 r. na własną prośbę został przeniesiony do lotnictwa. W grudniu 1916 r. po ukończeniu Wojennej Szkoły Pilotów został wysłany do Anglii na kurs pilotów instruktorów.
W styczniu 1918 r. ppłk Abakanowicz zgłosił się do służby w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego, w którym sformował i dowodził eskadrą 16 samolotów (o nazwie Awiacja I Korpusu). W czerwcu 1918 r., gdy I Korpus został zmuszony do złożenia broni, rozkazał spalić samoloty, aby nie zostały przejęte przez wojska niemieckie. Podczas próby przedostania się do Francji został aresztowany przez bolszewików, ale uwioniono go pod warunkiem wstąpienia do lotnictwa sowieckiego. Po skierowaniu jego eskadry na front polski, 1 maja 1919 r. podczas lotu odłączył się od grupy i wylądował na polskim lotnisku wojskowym koło Mołodeczna. W latach 1921-1930 służył w lotnictwie polskim, m.in. dowodził 11., a potem 5. pułkiem lotniczym. W 1921 r. został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. W 1930 r. z powodów zdrowotnych (przeżył 2 katastrofy lotnicze), został przeniesiony do rezerwy.
(more…)
